Diyete Başlama Serüveni, gerçekten serüvenleşti artık ve dedim ki neden zayıflamayayım? Bunu diyeli belki 865836 kez idi.
Misafir yazar Seran Çalışkan’ dan bu yazıyı okuyacaksınız.
Diyete Başlama Serüveni
Bu can sıkıcı diyet serüvenden öteye kalitesiz yaşama döndüğü an olan bugün bunu aşmaya karar verdim. Biliyordum ki bu yolda yalnız değildim onun için bu blog da yazma kararı verdim. Artık karar versek mi? ufak hedeflere kitlenip yol alsak mı?
Yemek yemek harika bir terapi, yemeğe ulaşmak ayrıca çok kolay her yer market, bakkal hatta gitmene bile gerek yok dostum, telefonunda herhangi bir yemek uygulaman varsa yemek kapında. Yaşadığın her gerginlikte, üzüntüde, sevinçte, ilk aklına gelen şey yemek yemektir. Bu duruma duygusal açlıkta diyorlar. Beynimiz bizimle oyun oynuyor. Açlık kavramı olmadan yemek yemek ve bundan keyif almak hastalık olsa gerek. Dikkatimi çeken başka durum ise beynimizin yemek öğün saatlerine uyumu mesela; öğle arasında yemek yenir. Beynimizde böyle kotlu olduğundan sadece yeme eylemine odaklanıyoruz açlığı kimse sorgulamıyor.
Toplumumuzda insanlar birbirini koşuya, spora davet etmez ama kahveye davet eder sonrada bir bakmışsın kahve yanı ürünlerle dolu bir masa sizi karşılayıverir. Sinemaya gidersin mısırsız kolasız film mi olur hiç? Hangimiz evimize gelen bir misafiri bir şey yemeden yollarız ki? Alışverişe çıkan arkadaşlar yemek molası vermesin mi? Gün yapan hanımları birbirinden çeşitli tabaklar karşılamasın mı?Hangi piknik yemeksiz olsun ki? yada hangi parti?
Kilo başa beladır, bunu biliriz ama çaresizce ve yetersiz güçle kendisiyle cebelleşiriz. Belki de sorun kendimizi diyet kavramıyla sınırlamamızdır. Kaç pazartesi geçer bilinmez, kaç diyetisyen denenir (online dahil) bilinmez, hatta şok reçeteler, zayıflatan ürünlerden ne medetler umulur… Meşhur bir yumurta, kibrit kutusu peyniri herkes bilir, ev listeden geçilmez sonuç kilolu bedene mahkum insanlar.
Bende dedim artık bu son ve kendime bir tarih verdim bu sefer başarmalıyım. Bu sefer pazartesi değildi, diyetisyenimi bıraktım, kibrit kutusuna veda ettim. Dedim neden olmasın. Olumlama ile başlamalıyım diyet serüvenime ihtiyaç kadar ye ve yemeksiz yaşa! Gündemimden yemeği çıkarma kararı kulağıma hoş geldi sadece kısa süreliğine tabii kalorili şeylere ara verme kararı aldım çünkü neden hayatımdan çıkarıyım ki hakettiğimde tüketebilirim sonrasında bedelini ödersem sorun çözülür. Günlük tutmaya karar verdim çünkü kendimi ödüllendirme yöntemi veya hedef yöntemiyle bu sefer serüveni başarılı bitirebilirdim. Küçük hedeflere odaklanmak ve haftalık başarılar edinmeye karar verdim. Small bir kıyafet favorime ekleyerek başladım.
Diyete Başlama Serüveni ile huzurlarınızdan ayrılıyorum ama bugün o gün. Hislerimi yaşayan çok kişi olduğunu biliyorum ve çözebileceğimize inanıyorum. Saygılar en çokta sevgiler…
Öneri yazımı okumak için buraya tıklaya bilirsiniz.
