Hayatımda İlk Kez Birisi Bana Diyemedi demesini de beklemedim hiç bir zaman anlasa da anlamasa da üşüyorsan artık söyleme seni bir kat daha sev miyim…
Hayatımda İlk Kez Birisi Bana
hayatımda ilk kez birisi bana
” kendine çok dikkat et ” dedi.
anlamış onun kalbini taşıdığımı herhalde…
rastgele,
yürürken aklına geleyim
sızlasın için…
zaman sen olmayınca geçmiyor,
sen olunca da yetmiyor…
üşüyorsan söyle,
seni bir kat daha seveyim.
bak!
papatya mevsimi geldi.
mevsimlerden papatyayı severim.
sonra seni.
sonra yine seni.
ve hep seni…
kim istemez mutlu olmayı
ama mutsuzluğa da var mısın?
çık gel bir kez daha
çık gel bir kez daha
beni bozguna uğrat
ben güzel değil miyim?
neden kuş koymuyorlar yoluma?
ben sana kızsam,
kendime küserim…
en çok sesini aradım.
gözlerinse asılı bıraktığın yerdeydi…
gözlerini sildi zaman..
dedim ya… Eylül’dü.
savruluşu bundandı kimsesizliğimizin.
sonra dalgalar geldi dile
sonra bir mavilik aldı her yerimizi;
nasıl hatırlıyorsan dünyayı
öyle.
kötülüklerin büsbütün egemen olduğu
namussuz bir çağ bu biliyorsun
hasret kalmışız ,
yüreği güzel insanlara.
bazen sadece yorgun oluyor insan.
ne küs, ne yalnız, ne de aşık…
ama sen yine de gitme
gidersen peşinden gelmem
ama kalırsan
bu masalın sonunu birlikte öğreniriz.
meğer ne çok canı yanarmış insanın,
baktığı yerde göremeyince görmek istediğini
bir gün aklına gelecek olursam,
bana şiir ısmarla.
Eylül’ü konuşalım.
” kendine çok dikkat et ” dedi.
anlamış onun kalbini taşıdığımı herhalde…
rastgele,
yürürken aklına geleyim
sızlasın için…
zaman sen olmayınca geçmiyor,
sen olunca da yetmiyor…
üşüyorsan söyle,
seni bir kat daha seveyim.
bak!
papatya mevsimi geldi.
mevsimlerden papatyayı severim.
sonra seni.
sonra yine seni.
ve hep seni…
kim istemez mutlu olmayı
ama mutsuzluğa da var mısın?
çık gel bir kez daha
çık gel bir kez daha
beni bozguna uğrat
ben güzel değil miyim?
neden kuş koymuyorlar yoluma?
ben sana kızsam,
kendime küserim…
en çok sesini aradım.
gözlerinse asılı bıraktığın yerdeydi…
gözlerini sildi zaman..
dedim ya… Eylül’dü.
savruluşu bundandı kimsesizliğimizin.
sonra dalgalar geldi dile
sonra bir mavilik aldı her yerimizi;
nasıl hatırlıyorsan dünyayı
öyle.
kötülüklerin büsbütün egemen olduğu
namussuz bir çağ bu biliyorsun
hasret kalmışız ,
yüreği güzel insanlara.
bazen sadece yorgun oluyor insan.
ne küs, ne yalnız, ne de aşık…
ama sen yine de gitme
gidersen peşinden gelmem
ama kalırsan
bu masalın sonunu birlikte öğreniriz.
meğer ne çok canı yanarmış insanın,
baktığı yerde göremeyince görmek istediğini
bir gün aklına gelecek olursam,
bana şiir ısmarla.
Eylül’ü konuşalım.
Ne güzel anlatmış Cemal Süreya içimizde oluşan sevgiyi, hissettiklerimizi, yüreği güzel insanların, sevmeyi bilen insanların anlayabileceği gibi. Hayatımda İlk Kez Birisi Bana şiirini her okuduğumda her dinlediğimde beni başka alemlere gerçeklere dile getiremediklerime götürüyor. O kadar yazı yazdım bu şiire yer vermesem olmazdı.
Ne kadar kolay seni seviyorum diyememek, önemsememek, kandırmak, oyunlar oynamak, evet zafer senin, seni sevmemle oyna kalbim oyuncak benim. Kim istemez mutlu olmak, kim istemez aşık olmak, kıyaslamanın mutsuzluğu getirdiğini biliyor musun? Neyi neyle kıyaslıyorsun sen. Sen kimsin ha kim ben benim beni ben olduğum için sevdiğini söylememiş miydin? Yalandı demi. Zalimsin zalim hiç belli etmedin kendini ya da ben göremeyecek kadar aşık. Bana yaptıklarına rağmen çıkıp gelmeni bekledim. Kendine çok dikkat et demediğinde sızladı içim. Sen çok üşürsün seni sevgimle ısıtmayı özlemeyeceğim.
Hasret kalmışız yüreği güzel insanlara, sevmeyi sevilmeyi bilen insanlara iç sızlaması yaşayan insanlara, mutsuzluğa tahammüle var mısın ?
Bir gün bana şiir ısmarla.
Cemal Süreya ne güzel anlatmış duygularını aslında onu ne kadar sevse de gitme demese de sevgisini nasıl anlatmış sözleri toparlayıp bir şeyler söyleyebildiğimiz günlere…
Öneri yazımı okumak için buraya tıklaya bilirsiniz.
